Inną konsekwencją wpływu czynników zewnętrznych na rozwój sektora jest możliwość, że firma początkowo będzie musiała konkurować za pomocą strategii, z której będzie chciała w przyszłości zrezygnować, albo będzie uczestniczyć w segmentach rynku, z których w dalszej perspektywie zamierza się wycofać. Tego rodzaju okresowe działania mogą być potrzebne do rozwoju sektora, lecz kiedy już ten rozwój nastąpi, firma ma swobodę poszukiwania swojego optymalnego usytuowania. Na przykład, Corning Glass Works był zmuszony do ponoszenia nakładów na badania nad złączami, technikami łączenia i źródłami światła do zastosowań światłowodów, gdyż jakość dostępnych urządzeń i metod stanowiła przeszkodę w ogólnym rozwoju techniki światłowodowej, ale wydaje się, że w przyszłości Corning pragnie jedynie być dostawcą włókien i przewodów światłowodowych. Takie inwestycje, wykraczające poza idealne usytuowanie firmy w dalekiej perspektywie, stanowią część kosztów pionierskiej działalności. Firma w pojawiającym się sektorze musi strategicznie przygotować się do zmiany orientacji jej dostawców i kanałów dystrybucji w miarę zwiększania się rozmiarów i sprawdzania się sektora. Dostawcy mogą być coraz bardziej skłonni do reagowania na jego potrzeby pod względem odmian, obsługi oraz warunków dostawy. Podobnie, kanały dystrybucji mogą być bardziej skłonne do inwestowania w urządzenia, reklamę itd. we współpracy z firmami. Wczesne wykorzystanie takich zmian w nastawieniu może zapewnić firmie przewagę strategiczną.
